De deal is rond. Tijdens de inkoopgesprekken is de uitvoeringsplanning uitvoerig doorgesproken, samen met de uitvoerder vindt er een startgesprek plaats en tijdens de uitvoering zijn er overleggen waarbij de werkzaamheden worden gemonitord aan de hand van de uitvoeringsplanning. Ondanks alle inzet wil het werk maar niet vlotten en worden de afspraken niet nagekomen. De bouw gaat door en de volgende partij staat al bij het bouwhek. De schuldenaar heeft zijn kans gehad, afspraak is afspraak, tijd om een andere partij in te schakelen.

Ondanks dat de opleverdatum vaststaat is er niks zo veranderlijk als de uitvoeringsplanning. De definitie van de uitvoeringsplanning is niet in de wet terug te vinden, door veel gebruikers van een uitvoeringsplanning worden de genoemde datums als fataal uitgelegd. Echter, dit klopt niet. De rechtelijke macht is ook bekend met de flexibiliteit van de uitvoeringsplanning en geeft dan ook de volgende uitleg aan de uitvoeringsplanning:

‘Zoals ook uit de taalkundige betekenis van het woord ‘planning’ voortvloeit, zijn de in een planning opgenomen data niet meer dan beoogde data. Bovendien is algemeen bekend dat de planningen waarmee in de bouw wordt gewerkt, gedurende de uitvoering van de (verschillende) werkzaamheden veelal worden bijgesteld’

Nu de uitvoeringsplanning niet het fatale karakter heeft zoals gedacht, dient het pad van de ingebrekestelling te worden bewandeld. Middels het versturen van een ingebrekestelling met daarin een redelijke termijn voor het (alsnog) nakomen van de afspraken. Het inschakelen van een andere partij brengt niet alleen aanvullende kosten met zicht mee, tevens kunt u aansprakelijk worden gesteld voor de schade van uw schuldenaar die van het werk is afgehaald.

Kom alles te weten over de juiste routing naar het succesvol beëindigen van een overeenkomst. Schrijf u nu in voor de workshop: De ingebrekestelling in de praktijk.